Dit gedicht is geschreven voor een vriendin. Zij heeft een hulphond. de band die zij met haar hulphond heeft vind ik echt uniek.

 

 

Mijn Hulphond Edor

 

Wanneer je zelfstandigheid verliest

Is dit moeilijk te accepteren

Waar je ook voor kiest

Je moet alles weer opnieuw leren

 

Gelukkig heb ik dan mijn blaffend maatje

Wij zijn een match voor het leven

Hij heeft mij mijn eigen verantwoording

Voor het leven terug gegeven

 

Hij begrijpt mijn lichaamstaal

Neemt verantwoording over van mij

Wanneer ik in mijn streven faal

Staat hij naast mijn zij

 

Hij is mijn hulpmiddel, mijn verlengstuk

Wij vormen een eenheid

Hij helpt me bij te grote druk

Als team aanvaarden we de strijd

 

Als levende spiegel laat hij me merken

Dat we er samen voor staan

Dat we er samen aan leren en werken

Om zelfstandig door te blijven gaan

  

We hebben samen veel geleerd

En veel meegemaakt

Maar zijn onvoorwaardelijke liefde

Heeft me nog het meest geraakt