gedicht van een moeder aan haar kind
Ik zou zo graag willen leren,
Hoe ik met je om kan gaan,
Zodat we voortaan,
Kunnen praten zonder elkaars hart te bezeren
Je gedachtes wil ik lezen,
Je vreugdes leren kennen,
Aan je woede leren wennen,
Hoe is je innerlijke wezen?
Zonder woorden wil je praten,
Je schreeuwt om aandacht,
Ik weet niet wat je van me verwacht,
Wilde je mij maar je gevoelens binnen laten.
Dan wist ik hoe je te begeleiden.
Dan zou ik naast je staan,
Dan kon je alle ellende laten gaan,
En je op de toekomst voor bereiden.
Nu zitten in je leven nog geen vaste lijnen,
Maar met hulp van anderen,
Kun je dit veranderen,
En zal voor jou ook de zon weer gaan schijnen
Weet, dat ik in alle ellende en pijn,
Die je nog zult tegenkomen,
En bij al je toekomstdromen,
Er altijd voor je zal blijven zijn.